Sana seni anlatmak
Anlatmak bendeki seni
Kalbimdeki sana, mümkün olsaydı eğer;
Yani kendi varlığından haberdar olmayan bir güle güzelliğini ifade edebilmek mümkün olsaydı.
Ya da bir balığın;
içinde yaşadığı suya ona olan ihtiyacını
ve vazgeçilmezliğini anlatabilecek lisanı olsaydı;
Bir denizin;hep kendine doğru akan ırmağa
onun yokluğunda , bir an gelip kuruduğunda ırmağın, kendisinin günden güne yok olacağını anlatabilecek sözcükleri olsaydı; içindeki tuz miktarınca...
Bir bulutun; kendinden kopup giden her damladan
var olduğunu o her damla düştüğünde azaldığını tükendiğini ifade edecek lügati barındırsaydı
her hangi bir dil;
Koza( kendinden çıkan kelebeğin,
bu ayrılığa bir gün bile dayanamayacağını,
ayrılığın getirdiği güzelliğin
ölümünün başlangıcı olacağını fısıldıyacak nefesi barındırsaydı her zerresinde...
Kapkara gözleriyle avcının tuzağına
adım adım giden anasına bakan
yavru bir ceylanın; özleme garkolacak
yüreğinin çırpınışları dile gelse, düşse söze özlemler;
Toprağa karışmak üzere olan
hüzün sarısı bir yaprağın;
ilkbaharda tutunduğu dala acı bakışı dile gelse,
Kafiyelere sığabilse güneşin terkettiği tepelerin
ıssız soğukluğu,
Ve sesimdeki boğukluğun,
İçimde ki burukluğun,
Aslında yokluğunun yankıları olduğunu vurgulayabilse suskunluğumun acı çığlıkları;
İşte o vakit;
Anlatırdım Seni...
Bende ki seni
Kalbimde ki sana....
Kayıt Tarihi : 12.11.2017 02:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!