Hiç dokunulmayacak güzellikte aşkından kalan şu yaram
Bakma öyle kabuk bağladığına, hazzını sen değil ben alıyorum
İçimde ürperiyor sebepsiz gidişinden bana kalan hüzünler
Aşkının kabusu karabasan gibi çöktüğünde ruhumun üstüne
Silinen güzelliklerin kollarında sen varken, ruhum kararıyor.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta