Sana Sarılmak Şiiri - Eslem Gökçe

Bir ürperti gelir insana bazı geceleri,
Ne denizler sağlar o soğuğu ne seherleri.
Ateşin yükseldiği her an bulunur mu bir liman,
Bilirsin beni rahatlatıyor, senin o muhtaç sarılman.

Bir sığınak olur kolların, gözlerime perdesin,
Suskun bir dua gibi, yanaklarımda nefesin.
Hiçbir söz geçmez o anın dudaklarından,
Kokunu hic bilmedigim kadar tanirim yakindan.

Ofkem, kirginliklarim cocuklugum gibi geri cekilir,
Icime gezdigimiz tarlalar, oturdugumuz bahceler gelir.
Kollarinda olmadan dünya beni bitkin, hasta ediyor.
Bir ilaç, şifa dahi istemem kimseden, senin sarılman yetiyor.