Sana Rağmen Şiiri - Hasan Can

Gecenin sessiz soğuğunda geçerken sokağından,
Belki görürüm diye saatlerce beklerdim evinin kapısında.
Pencerene baktıkça daha da kararıyordu gece,
Ama belki bir ışık yanar,
Ve gözlerin alır beni soğuğun kuytusundan diye,
Çok ısrar ettim kendi kendime.
Deliye dönmüştü gönlüm, bu kara sevda yüzünden,
Bekleyişim anlamsızdı biliyorum,
Ama deli gönül işte dermanı yoktu ferman bile işlemezdi.

Hiç ağlamadım yalnız kaldım diye,
Bir kez olsun isyan etmedim kaderime,
Yenildim yaralandım kabul ettim,
Ama hiç kızmadım sensizliğe.

Alıştım artık hayatın cilvesine,
Acımadan yaralayan sillesine,
Gözü dönmüş pervanesine,
Alıştım artık çekip gitmelere.

Şimdi sen başka, ben başka baharlardayız.
Sen başka bir sevdayı yalanlarla sürdürürken,
Ben senden kalan sevdamı büyütmeye çalışıyorum.
Ve bütün acılara rağmen, bütün yalnızlıklara rağmen,
Ben sadece senden birşeyler bekliyorum,
Ve sana rağmen hala seni seviyorum...