Sana Rağmen Seni Sevmek

Seni “sana rağmen” sevmek var ya! ..
Ölümden zor! ..
Seni “sana rağmen” sevmek! ...
Bir ateş, bir kor! ..
***
Gözlerine bakarken “iki büklüm” oluyor dilim
Bakışlarına yakalandığımda “eriyor cümleler”
Bir sesim titriyor, bir yüreğim! ...
Ve ben sensiz;
“Güneş görmüş kartopu” gibiyim! ...
***
Seni “sana rağmen” sevmek! ..
Hem 'sevmenin kitabını' baştan yazmak,
Hem de bir yandan
Kendime “mezar kazmak” gibi bir şey! ..
***
Sen soruyorsun “Ben seviyorum”
Sen sorguluyorsun “Ben yine seviyorum”
Sen itiyorsun “Ben geliyorum”
Sen gülüyorsun “Ben bitiyorum! ...”
Aldanma nefes aldığıma be vefasız
Görmüyor musun 'ölüyorum! ..'
***
Başımı yastığa koyduğumda
Gözlerimdesin! ..
Ve kapatıyorum gözlerimi
Sabaha kadar benimlesin! ...
***
Uyandığımda sen varsın
Bakışlarımın ilk değdiği yerde
Ve yüzün;
Doğan güneşle aramda perde! ..
Seni çekiyorum “nefes” diye ciğerlerime
Ve ellerini düşlüyorum ellerimde
Sıcacık ve yavru kuş misali titrek
Ve öpüyorum avuçlarını
“SEVDİĞİM” diyerek! ...
***
Seni “Sana rağmen” sevmek
Sensizlikten de zor! ..
Ama sensizlik, “ah şu sensizlik”
Ateşten bir kor
Ne kadar yaksa da ateş
Küllerim;
“Sevmeye devam et” diyor! .....