Bu sabah yine hüznümün,
Çiçeklerden önce açtığını gördüm.
Hasretiyle, her gün beklediğim balkonda,
Değersiz bir büste döndüm.
Gelir diye baktığım yolların, tuttum ucundan,
Büklüm büklüm büküp ördüm.
Kahrettim bir önceki geceye,
Küfredebildiğim kadar sövdüm.
Acaba anlıyormu içimde büyüttüğüm hasreti
Anlayabiliyormu yüreğimdeki acı veren kasveti
Ben konuşurken sevdamızı, o sadece seyretti
Ve bir yabancı gibi, yüreğini aldı elimden
Çekti gitti…
Bense hala!
Geçen günlerden hesap sormaktayım
Bense hala!
Ayağına değen taşlara kafa tutmaktayım
Bense hala!
Yüreğim de, sana taht kurmaktayım
Şimdi hala!
Taşıyorsam sevda yükünü, gücümü toplamaktayım.
Kaldırabilirsem can vermeden onurumu ayağa
Küllerimden doğmaktayım.
Sana rağmen, kendim olmaktayım.
Arif TATLI
26.01.2024
Kayıt Tarihi : 26.4.2024 10:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!