Buram buram insan kokan,
tohum tohum yaşam verensin,
bir tanrı gibisin, esirgen, bağışlayan.
Umudu ve sabrı tükenmeyen toprak anasın.
Sorgusuz, çetelesiz, avuç avuç yaşatansın,
kucak kucak sarmalayan güneşsin.
Senden sorulur ruhların aydınlığı,
nereye kulak versen senin türkülerin
çarpar yüreklere.
Seni duymayan yürekler taş kesilir,
kör olur, görmeyen gözler,
lal olur övmeyen diller.
Seni tüm çirkinliklerden çırılçıplak soydum.
Çıkarıp sözlükten insanlığı...!
Yerine senin adını koydum.
İZMİR, 03/09/2001
İbrahim UsluKayıt Tarihi : 23.1.2010 19:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)