Sana Olan Sevda Şiiri - Harun Ertaş

Sen karşımda öyle duruyordun
Aramızda bir okyanus vardı
İnan ki yüzmeyi hiç bilmiyorum
Sonu ölümse bile seni sevmeye varım

Seni düşleye düşleye gölgeler görüyorum,
Odamın içinde öylece geziniyorsun
Uyuyor rüyamda melek oluyorsun
Ağlıyorum gözümdeki her bir yaş oluyorsun

Bir bülbül uçup göçtü bu şiirimde,
"Böyle âşık görmedim,
Bırak onu sana getireyim" dedi
Yıllar geçti ne seni ne bülbülü göremedim

Gözlerinden ne hoş güzellikler düşüyor,
O güzelliklerin yerini yaşlar almadığı sürece
Ben hiç kimseyi bana bu kadar yakıştıramadım
Ben sevince sen gülün dikeni oluyorsun

Bir mektup mu yazsam artık sana?
İçinde hem şiirlerim
Hemde gamzene defalarca değindiğim;
Gülüşünü bir mektup olarak mı yazsam sana?

Döner misin ki hiç bilmiyorum
Ben daha kokunu bilmeden,
Sana dokunup etmeden
Olmayan bir şeyi gözümde tütüyorum

Bir gece göğe bakıyorum,
Yıldızlar zaten gözlerini hatırlatır
Gülüşünü bana hatırlatan,
Şu güzel Hilal'e bakıp dalarım

Ben sevdamdan Mecnun,
Sana olan haretimden özlem oldum
Bir sarılsan geçer oysaki herşey
Şimdi ne çabuk beni unutuyorsun

Sana akıttığım göz yaşlarım mecra
O eşsiz gülüşün hatıra kalsın
Bir çocuğun kara duyduğu sevda kadar
İçimde sana duyduğum büyülü bir sevda var

Sesini duymadıgım, çehreni görmediğim
Bir gün geçse;
İçimdeki ne bülbül ötecek
Ne de bir daha kalp atmış olacak

Sevgim bir yağmur damlası olsa;
Dünya çoktan sular altında kalmış,
Sevdam bir papatya olsa
Sadece seninle yaprak açardı