Sensizliği şiar edindim kendime,
Senden sonra oldum öksüz bir ah-i zar.
Sana olan sevgimi ispatlamak ne acizlik!
Yüreğim haykırır sürekli, bu ne büyük hicran.
Seni bana sorsalardı keşke sevgili,
Hâlâ yerde karalanmış kâğıtlar var.
Seni bana sorsalardı keşke sevgili,
Yüreğimde hâlâ senin izlerin var.
Bu fâni dünyanın esriği oldum sevgili.
Bu fâni dünyada bir ferd oldum artık.
Ah sevgili! Bunlar fâni, bunlar nadandır,
nereden bilecekler sana olan sevgimi?
Ben ki gözlerimle yıldızların arasında kaybolan bir fâni,
Sen ise meleklerle pûr nur sohbetlerde kaybolan bir ebedi.
Ah sevgili! Dünya fâni, sevgim ebedi.
Bilmiyorum artık sevgili, sana olan hicranım ne kadar ebedi ne kadar fâni.
Kayıt Tarihi : 9.2.2024 19:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yakında basımı başlayacak olan: " Rüya Mahkûmu" adlı kitabımda ana karakterlerden biri olan: "Ricart" bu şiiri vefat eden sevgilisine yazdı.
TÜM YORUMLAR (19)