Ne çoban olabildim nede bir ağa
Gözümü diktim çatlamış kuru toprağa
Ben sana yandım sende o bağa
Her şey yandı kül oldu çan çekişirken doğa
Sen yoksun ya gam yemem artık girsemde toprağa
Herder oldu bunca emekler güller
Ne ağaçlar kaldı nede bülbüler
Umutlarim bir bir yandı söndüler
Ayla güneş toplanıp büründüler
Sana olan sevdamı hor gördüler
Sen sen yoksun ya artık yar
Heder oldu bunca emekler heder
Uykusuz geceler verilen sözler
Kaskati olmuş susmuş konuşan diller
Sana olan bu sevdam anca mahşerde biter
Kayıt Tarihi : 5.3.2009 23:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!