Üzüm çekirdeğinin karasında saklarken aşkımı sensizliğe alnına vurup geçiyorum
Bağ bozumu saatlerde gün ışığından yoksun hapisim karanlığı ayla ıslatıyorum
Hasret kum gibi akarken yüreğimin çölüne yeşil gözlerini gönlüme dolduruyorum
Sana olan karşılıksız aşkımın ışık süzmesi vuruyor şakaklarıma saklayamıyorum
Rüzgarın şiddeti sevginin çanını çalıyor yağmur akıyor yıldız gözlü gecelerden
Aşkının sıcaklığından yanan bedenimi volkan kıskanıyor sevginle söndürürken
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta