Üzüm çekirdeğinin karasında saklarken aşkımı sensizliğe alnına vurup geçiyorum
Bağ bozumu saatlerde gün ışığından yoksun hapisim karanlığı ayla ıslatıyorum
Hasret kum gibi akarken yüreğimin çölüne yeşil gözlerini gönlüme dolduruyorum
Sana olan karşılıksız aşkımın ışık süzmesi vuruyor şakaklarıma saklayamıyorum
Rüzgarın şiddeti sevginin çanını çalıyor yağmur akıyor yıldız gözlü gecelerden
Aşkının sıcaklığından yanan bedenimi volkan kıskanıyor sevginle söndürürken
Hafifçe aralanmış hayatın son perdesinde tek nefesle sana derinden bağlanırken
Sana olan karşılıksız aşkımın ışık süzmesi vuruyor şakaklarıma saklayamıyorum
Kabaran ummanın konuşmasından alınan gemici aşkları ıslak yaşamlara vuruyor
Patlayan bir mermi soğukluğunda özlem ruhumu ve seni acıtmadan delip geçiyor
Hayatım çamur kıvamında düşüp kaldığın yerden yavaşça içine doğru çekiyor
Sana olan karşılıksız aşkımın ışık süzmesi vuruyor şakaklarıma saklayamıyorum
Kayıt Tarihi : 9.1.2009 23:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!