Sana o kadar çok alıştım ki

Sana o kadar çok alıştım ki,
Gözlerin uzaksa, gün bitmiyor.
Sesini duymadığım sabahlarda,
Kelimeler dilsiz, dünya susuyor.

Sana o kadar çok alıştım ki,
Ellerin olmadan üşüyor bu şehir.
Kokun rüzgârdan eksik kaldığında,
Her sokak bana yabancı gelir.

Sana o kadar çok alıştım ki,
Varlığın nefes gibi bir ihtiyaç.
Sensiz her gece yarım bir masal,
Sonu gelmeyen bir hüzün, telaş.

Sana o kadar çok alıştım ki,
yolumu bilmesem bile çağırırım.
Karanlık bir sokakta, sessizlikte,
Kalbimle yolunu aydınlatırım.

Sana o kadar çok alıştım ki,
Düşlerim seninle dolup taşar.
Bir an gözden kaybolsan eğer,
Ömrümde bir ömür arar.

Sana o kadar çok alıştım ki,
Zaman senle anlam buluyor.
Sensiz geçen her dakika,
Kalbimde bir yara bırakıyor.

Sana o kadar çok alıştım ki,
Sevdanla yeniden doğuyorum.
Varlığınla bu hayatı daha iyi anlıyorum,
Yokluğunda ise eksik kalıyorum.

9.12.2024
07.37