I
Sana ne zaman baksam
Bahardı, aylardan hep nisan
Gül ve esmer gülümsemeleriyle
Çocuklar oynar buklelerinde
Umutlu günbatımı renginde sabahın cilvesi
Nasılda kıskanır güz güneşi
Kız böyle boynu bükük durma
Bak çocuklar üzülür şimdi
II
Sana ne zaman baksam
Sevi karanlığımda telve bir yara
Dağıtır hasretimi her lahza bin hatıra
Gül şen sevi aydınlığında
Ki gözlerinde saklı konuşan yıldızlar
Azmandan asumana yansır yakamozlar
Kız böyle boynu bükük durma
Bak yağmur olur dökülür şimdi.
III
Sana ne zaman baksam
Kimsesiz kendi yalnızlığında ellerin
Yumuk yumuk sıcacık sabaha kadar
Beyaz umutlar diler ellerin sancından kıvranarak
Bir bakmışsın meleklerin kanatlarında
Akar akar Allah’a kadar
Kız böyle boynu bükük durma
Bak melekler insan olur şimdi
IV
Sana ne zaman baksam
Bir bakmışsın küçücük bir kız
Papatya topluyor sina çölünde
Bir bakmışsın anne
Papatyanın acısı yüreğinde
Ve an gelir sina çölünde de açar
Yüreğin sarı beyaz ve yeşil
Kız böyle boynu bükük durma
Bak papatyalar açmaz şimdi
Kayıt Tarihi : 6.5.2005 16:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!