Sana Ne Oldu? Şiiri - İzzettin Dönmez

Gün yüzü görmemiş çiçekler gibi,
Sararıp solmuşsun sana ne oldu?
Yağmur yüklü bulutlara dönmüşsün;
Yağmayıp dolmuşsun sana ne oldu?

Bilmem hangi yılda ayın kaçında,
Türlü çiçek bulunurdu saçında,
Şen şakrak görürdüm,toplum içinde;
Kendini salmışsın sana ne oldu?

Etrafında hizmetçiler dönerdi,
Loş ışıklar yanıp yanıp sönerdi,
Bu halleri sana kimler önerdi;
Yalınız kalmışsın sana ne oldu?

Endamın kıskandırırdı elleri,
Fistanın ırgardı seher yelleri,
Topuğa inerdi zülfün telleri;
Saçını yolmuşsun sana ne oldu?

Kimin ahı tuttu bilmem ki kimin?
Nerde kaldı güzel nerde yeminin,
Sende yolcususun köhne geminin;
Arayıp bulmuşsun sana ne oldu?

Söylemiştim geçicidir güzellik,
Kibirlenmek sayılıyor özellik,
Fazla incinmişsin tak bir nazarlık;
Perişan olmuşsun sana ne oldu?

İzzettin nasihat verdi mi sana?
Bunca terslikle mi yaklaştın ona?
Deve kuşu gibi başınla kuma;
Dalmışsın güzelim sana ne oldu?