Sana ne dediler! ..

Çavuşsun sen, ah ne desem
Sana ne dediler?
Çek çek vur
Takır takır
Şakır şakır
Gencecik insanları mezara yatır

…Hıdır vuruldu sırtından
Seçilip de kalabalıktan
Başpınar taşları
Nasiplendi akan kandan
Mahir’de yürüdü bu yoldan
İbo da geçmişti buralardan

Enver’in dipçiği
Sol kaşımın üstünde
Kanım akar gömleğin içine
Kaldırım ağladı nerdeyse
Tekmelerle yuvarlanmama
Vurma ulan yeter vurma!

Karakolda yemek kokusu
Bekçi gelir tutar kolumu
Hücreden yemek masasına
Pideleri koklatmaya…
Enver gelir cop gelir
Enver gelir demir gelir
Enver’in adına işkence denir…

Enversin sen, ah ne desem
Sana ne dediler?
Çek çek vur
Takır takır
Şakır şakır
Zevk için işkenceye yatır!

Hücremde üç mark tellalı
Kaçakçılıkmış suçları
Ülkeyi bu hale getiren benmişim
Benmişim karıştıran bu vatanı.
Üçe bir yakalandık ıssız yerde
Yemek yerine, dayağı ye babam ye…

Sabah olmaz, Enver işkenceye doymaz
Omzundaki yıldızlar acıya hiç aldırmaz
Soğuk demir inerken mahrem yerlerime
Boğazıma dolanan zincir nefes aldırmaz

Mahkemeyi hücremde bekleme zamanı
Saatler geçmez, stres bitmez ıslıktan başka
Parmaklıktan kart bir ses yıkar ortalığı
“Ulan burası babanın ahırımı…”

Yusufsun sen, ah ne desem
Sana ne dediler?
Sakın ola konuşma
Kaçarken düştüm
Kimse vurmadı bana..
Suçluyum hakim bey suçluyum
Şakır şakır
Hem de takır takır!