sana emanet tarihim,,baharın ortasıydı
vakitlerden akşam,,günlerden karanlık, nisan ayıydı
kendimden sesiz, soğuk, üşürken,içimde büyük bir sevdanın yangınıydı
bilmem bedenim sarhoşmu,, belkide gözlerim biraz baygınmıydı
şiddeti sararken, aciz ve usul,unutmak istemenin feryadımıydı
tüm bunları yaşarken,sana bir ''GÜN'' değil,kocaman bir yürek emanetimdi
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta