sana emanet tarihim,,baharın ortasıydı
vakitlerden akşam,,günlerden karanlık, nisan ayıydı
kendimden sesiz, soğuk, üşürken,içimde büyük bir sevdanın yangınıydı
bilmem bedenim sarhoşmu,, belkide gözlerim biraz baygınmıydı
şiddeti sararken, aciz ve usul,unutmak istemenin feryadımıydı
tüm bunları yaşarken,sana bir ''GÜN'' değil,kocaman bir yürek emanetimdi
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta