sana emanet tarihim,,baharın ortasıydı
vakitlerden akşam,,günlerden karanlık, nisan ayıydı
kendimden sesiz, soğuk, üşürken,içimde büyük bir sevdanın yangınıydı
bilmem bedenim sarhoşmu,, belkide gözlerim biraz baygınmıydı
şiddeti sararken, aciz ve usul,unutmak istemenin feryadımıydı
tüm bunları yaşarken,sana bir ''GÜN'' değil,kocaman bir yürek emanetimdi
Ne kadınlar sevdim zaten yoktular
Yağmur giyerlerdi sonbaharla bir
Azıcık okşasam sanki çocuktular
Biraksam korkudan gözleri sislenir.
Ne kadınlar gördüm zaten yoktular
Devamını Oku
Yağmur giyerlerdi sonbaharla bir
Azıcık okşasam sanki çocuktular
Biraksam korkudan gözleri sislenir.
Ne kadınlar gördüm zaten yoktular
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta