Sana Ne Bir Gün, Ne Bir Göz,Ne Bir El, N ...

sana emanet tarihim,,baharın ortasıydı
vakitlerden akşam,,günlerden karanlık, nisan ayıydı
kendimden sesiz, soğuk, üşürken,içimde büyük bir sevdanın yangınıydı
bilmem bedenim sarhoşmu,, belkide gözlerim biraz baygınmıydı
şiddeti sararken, aciz ve usul,unutmak istemenin feryadımıydı
tüm bunları yaşarken,sana bir ''GÜN'' değil,kocaman bir yürek emanetimdi

bana derken, üzülme,merak eteme, buraları
konuşur,aklına getiririm demiştin,güzel anıları
hiç belli etmesende, yerinden fırlarcasına,konuşuyordu siyah göz yuvaları
belki demek istiyorduki, bence düzelir,bunların araları
belki hatırlarsın,bende giymiştim siyah, karaları
bana okadar boş gelmiştiki,,, o kalabalık sokak araları
tüm bunları görürken, sana bir ''GÖZ'' değil,kocaman bir yürek emanetimdi

uzanıp, tutamayacak kadar, uzak
genç yaşına,güzel yüzüne,,çıkar diye karşısına, onca tuzak
artık yanımda değil,,bana çok ırak
emin ol,uzanıp tutamayacak kadar uzak
tüm bunları bilirken,, sana bir ''EL'' değil,kocaman bir yürek emanetimdi

seni bana önce dost edip,,,,sonrada düşman tanıtan
alıp eline silgini, yazılanı silip,,düşman yazdıran
sende bilseydin keşke,,, senide bana yanlış anlatan
bana tüm bunları yaşatan,, sana bir ''İSİM'' değil, kocaman bir yürek emanetimdi