Yok, oldu Ümitler yüreğimde yalın ayak giderken.
Sürgün sayıp ardımdan baktı yorgun gözler,
Dileseydi mutluluğa bağlardı kaderimiz,
İlk kurşunu sen sıktın yüreğime elveda derken.
Gecenin ayazında hasretinin rüzgârı yalıyor yüzümü,
Belki dağlarımda uyanır kar altında kardelenim.
Gölgem haciz memuru gibi beni takipte,
Hayat, nem kaldı canımdan başka alacağın.
Gölgeler düşse de yüreğinin üstüne,
Güneşe asla arkanı dönme,
Umut yoksa yarınlar uzaktır insana,
Günahsa seni sevmek cezam müebbet olsun.
Artık sözün bittiği yerdir bu veda,
Sana mutluluklar bu da son sözüm olsun.
26.12.2012/Adana
İbrahim Halil SipahiKayıt Tarihi : 17.5.2013 21:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!