Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Dostluk sevgi diye yazar durursun
Kötüleri yerden yere vurursun
Azı alıp,her zaman çok verirsin
Sevilmeden sevmek,sana mı kaldı?
-
Canımız yandığı zaman hep böyle deriz ama bazen sevilmeden sevmeyede devam ederiz..En çokta dostun ve evladın vefazsızlığı yaralar insanı...
Yine de yüreğimize aldığımız sevdiğimiz ve dost,evlat, yar dediğimiz canlarımıza duygularımızı böyle dizelere döksek te ne başkasına laf söyletiriz
ne de sevmekten vazgeçeriz... Zaten vazgeçebilseydik duygular böylesine kaleme dökülmezdi..
Sevgilerimle Arkadaşım..
Aldıysan dersini anca gidersin
Kimler candan dostun imiş sezersin
Herkese de değerini verirsin
Değerlisin demek sana mı kaldı?
-
.....................
Dost deyip eğildikçe yürekler dost bildiklerinin önünde, değer bilen olmuyor nedense...
Yine de dost yürekleri korumak gerek.. Varsın kadir kıymet bilen olmasın..
Güzeldi. Tebrikler
Saygımla
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta