Ben tövbeliyim aşktan yana,
Sevmek, sevilmek bana mı kaldı?
Gönül kapımı kapattım sana,
Beni düşünmek sana mı kaldı?
Unuturum elbet, dediğin gibi,
Duymazsın sesimi, istediğin gibi,
Yaşanmamış say, yürü yoluna bildiğin gibi;
Yanında yürümek bana mı kaldı?
Bilmem ki ben gülü, böceği,
Dokunsam kırarım narin çiçeği,
Kim bilebilir gönüldeki gerçeği?
Gönlünde yer etmek bana mı kaldı?
Devası var mıdır gönül yarasının?
Adına aşk demişler hasret acısının,
Kalbimi ıskaladığın sevda tabancasının;
Tetiğini çekmek sana mı kaldı?
Kayıt Tarihi : 9.8.2021 10:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir Gönül Hikayesi
"Sevda" yeni dilde ve tıp dilinde adına "Melankoli" denilen çok tehlikeli bir akıl ve ruh hastalığının eski dildeki adıdır.
Hayırlı, meşru, fıtri, makul ve baki muhabbetler dilerim.
TÜM YORUMLAR (1)