Tükenen sayfa değil ömürdü
Geçmiyordu hiçbirşey
Yokluğun hep boğazıma düğümler hıçkırığı
Yokluğun hep gözümde sızı
Nasıl böyle olur insan
Başımı kaldırıp baktım
Epeyce büyüktü sokağın tavanı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta