Sana Küstü Şiiri - Yusuf Değirmenci 3

Yar sen buralardan gittin gideli
Hiç coşmuyor gönül bil sana küstü
Duygular beni terk etti edeli
Kelimeler bitti dil sana küstü

Kuşlar şakımıyor kanat çırparak
Yağmadı yağmurlar çatladı toprak
Sarardı kurudu dalında yaprak
Artık yeşermiyor dal sana küstü

Ne baharım oldu ne yazım geldi
Gönül bahçemdeki çiçekler soldu
Kurudu sadece dikeni kaldı
Severek diktiğin gül sana küstü

Başım hep dumanlı görmem güneşi
Yüreğim matem de yoktur neşesi
Dedim bari harlayayım ateşi
Ocak sana küstü kül sana küstü

Karanlıkta kaldım güneş doğmuyor
Gökyüzünde bulut yağmur olmuyor
Nağmeler tükendi sazım çalmıyor
Mızrap sana küstü saz sana küstü

İçimi yakıyor hasret denen köz
Yıprandı çürüyor günden güne öz
Çıkmıyor ağzımdan tek kelime söz
Ağzımdaki dudak damak dil küstü

Çekilmez ıstırap çektiğim acı
Hekimlerde bilmiyorlar ilacı
Kurudu kökünden umut ağacı
Çiçek küstü yaprak küstü dal küstü

Yaşım yetmiş yedi arzularım aç
Yaralı yüreğim sevgiye muhtaç
Düşüncemde ne gaye var ne amaç
Duygu köstü ilham küstü hal küstü