Sana Kurulu Saatler Şiiri - Yalçın Yaman

yolunu gözlerdim
bunu bilmezdin
her sabah aynı saatte gelirdin
zaten zaman senden ibaretti
tüm saatlerim sana kurulu iken
bileğimdeki deri kordonlu ucuz yollu saat
bir aksesuardan ibaretti
ben yolunu gözlerken pencerede
insanlar ölür,insanlar doğardı
bir yerlerde birilerine ihanet edilir
bir yerlerde birileri için ölünür
bir koca karısına tokat atar
bir anne kızının saçlarını örer
bir işçi göçük altında kalırdı
ve Güney sıcaktı
esmer tenli çocuklar
dudaklarının yarıklarından aşağı inen
tuzlu terin tadına alışkındı
avuçlarındaki bir liralık mahcubiyetle
yolunun sonunda beklerlerdi seni
o esmer tenli çocukların bir hikayesi vardır
bir hikayeleri yoktur
acıyla mayalanmış çokça hikayeleri vardır
onlar da güzel severler
hatta ölebilmeyi en güzel onlar becerirler sevince
tenleri siyaha çalar, kalpleri gökyüzüne..
ben seni beklerken başka şeyler de olurdu
seven sevdiğine şiir karalardı
Üsküdar-Eminönü vapurunda gitar çalardı
küpeli erkek çocuklar
bir adam kendini yakardı
bir kadın çocuğunu emzirirdi
Süleymaniye’de ezan okunurdu
bir sarhoş denize düşerdi
fırtına seraları uçurur
domates yine zamlanırdı
bir fahişe küfürler savurur
bir derviş şehirden geçerdi
annem yine erkenden kalkar
ineklerinden süt sağardı
babam bir cigara yakardı
ve bir militan patlatırdı kendini
tecavüze uğramış toprakların kalbinde
tüm bunlar olurken
birden sen görünürdün köşeden
silikleşirdi belleğimdeki her şey
buğulanır,buharlaşır,yok olurdu
terk ederdi benliğim bedenimi
ben sen olurdum,sen ise yine sen
tüm saatlerin sana kurulduğu zamanlarda
Güneyli çocuklar ve ben
ne çok beklemiş
ne çok sevmişiz..

Mayıs 2019