Sana Kırılmış Gibiyim

Keşke dürüst olabilseydin
Bana gitme derken, dur derken
Sevdiğini söylerken, zor muydu?
İnandırabildiğin kadar da
Sevindirebilseydin

Sevdirebilseydin keşke
Sensizliğe değil de
Gözlerine aşık edebilseydin
Keşke masum gülüşlerinin ardındaki ihaneti saklayabilseydin

Keşke benimle konuşurken yalanlarını durdurabilseydin
Bırak ya da bunu vazgeçtim
Benim saf gibi kandığım o sahte gözyaşlarını kurutabilseydin

Keşke seni hiç görmeseydim
Sevmeseydim

En son yine sana gelip özür dileyeceğim
Biliyorum
Üstelik sen beni affetmeyeceksin
Bunu da biliyorum
Lakin suç bende değil ya
Ruhumun yokluğuna alışması imkansız gibi

Kalbimde senin için ayırdığım yer hâlâ boş
Dolduramam
Kimseyi senin yerine koyamam
Koydum diyelim
Doldurur mu ki yerini?

Evet sevdiceğim
Keşkelerle geldik bu hale
Doğru
Sensizliğe alışmak tek çare