Akşam üstü geziyordum kızımla yedinci caddeyi
Çok severdi sıkılırdı herhalde buralarda yürümeyi
Kafede veya pastahanede oturup kahve içmeyi
Özenirdi içerdi benimle birlikte oturup seyretmeyi
Yollarda bile hatıraları dolu canımın yürürken ise her anım
Onunla geldim bahçeliye onunla oturdum ve çevreyi tanıdım
Yürürdü beş evleredek karşılardı postane önünde yakalardım
Döner gelirdik kol kola konuşur dertleşirdik bak artık yalnızım
Çok sıkılırmış evde bilemedim derdi ama düşünemedim
Çat kapısı yoktu arkadaşlarıyla bu yüzden sık gelemedim
Az kalmıştı tam rahat birlikte olacaktık ki bekliyemedin
Ben seni anlayamadım canım sana kendimi veremedim
15.04.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 15.4.2008 23:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yedinci caddede gezerken anılarım
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!