Sana Kendimi Anlatayım Anne

Sana muhtaçken hiç yoktun,
Ne bağırıp uyandığım kabuslarımda yanı başımdaydın,
Ne de kahkaha attığım rüyalarımda….
Basit,sevimli bir duyguydu seni aramak,
Ama sen beni hiç aramadın anne….
Ateşli, sıtma gecelerimde,
Şifa dolu özlemimdin.
Ne alnımda biriken teri sildin,ne de ateşime baktın…
Bir masal özlemi içinde,
Masum bir çocuk duygusuyla aradım seni.
Bir bardak su yetecekti belki,
Veya yanağıma koyduğun anne kokulu bir öpücük,
Ama sen beni hiç öpmedin anne…
Ben sensiz, uslu bir çocuk olarak büyüdüm
Hep kendime yaramazdım,
Aklımın erdiği hayatım boyunca.
Hiç kimseyi kırmadım kendimden başka,
Ve hiç kimseyi aldatmadım kendim dışımda…
Çocukluktan kurtulurken çocukluğum öksüz,
Ergenlikte ise gençliğim öksüzdü.
Hiç sevgilim olmadı mesela,
Ne bir kızı öpebildim, sevgili tadıyla
Ne de, arkadaşlarımla felekten gün çalabildim.
Öpemeden,söyleyemeden sevdiğimi, yumruklarım sımsıkı
Sevdiğimin, başka aşka gidişine baka kaldım.
Hüzünle bakıştı gözlerim,
Ardından sesinde,sevgisinde kayboldum.
Kendi içimde kaybettim benliğimle,
Kayıplar arasında kayboldum.
Dönüp haykırdım yalnızlığımın korkusuyla,
Ama sen beni hiç bulmadın anne.
Ben, hep senin gurur duyacağın delikanlı idim
Namerde hiç muhtaç olmadım mesela,
Ağzım kokarken açlıkla..
Hiç gözüm olmadı ve gitmedi elim
Hakkım, ve helalim olmayan sofraya.
Ama sen o delikanlıyı hiç görmedin anne.
İstanbul’un yağmurlu sokaklarında
Yüreğinde acı doğmuş bir bebek beslerken,
Onu el arabası tezgahı ve vitrinleri ile büyüttüm.
Ben,yaşamın hep pembe renkli hayali,
İnadına hep siyah – beyaz zıtlıkları ile büyüdüm.
Bir yanımda babam, bir yanımda sendin hayalde
Ama hep yalnızlığa sofra serdim.
Yokluk vardı soframda, ekmek ile soğan katık
En zengin soframın tarifi buydu ne yazık...
Şimdi, bakındığın bu kırk yaşındaki adam,
Sakin suskun görünse de,fırtına ve boran aslında.
Çünkü çamur içinde ter temiz,
Riya içinde vefa,
Sefa içinde cefa ve
Sırtında tonla yükle hep dik,
Eğilmeden,
Ezilmeden,
Hep dimdik durdu anne! ..
Şimdi;
Sensiz geçen çocukluk,gençlik ve delikanlılık yıllarından,
Sana dair, en küçük bir hatır,
ve hatıraya yer yok
Seninle başlayan, sana dair başkaldıran anılardan...