Sana Kavuşmak Şiiri - Yasemin Köleli

Yüzünü çiziyorum bulutların üstüne,
Bir yıldızı gözlerine benzetiyorum.
Çok uzakta bir yıldız ama,
Uzaklığına inat edercesine parlak,
Bende burdayım dercesine büyük.
Tıpkı senin gözlerin gibi...
Sonra gün doğuyor,etraf aydınlık,
Tıpkı senin yüzün gibi...
Ve sonra sen çıkıyorsun
Günün en güzel anında.
Ne güneş kalıyor,ne yıldız ne de ay...
Yüzündeki allık etrafı gün batımına dönüştürüyor.
Gün batarken sen güneş gibi doğuyorsun,
Hayat senin benliğinde can buluyor,
Nehirler daha bir coşkuyla çağlıyor,
Kuşlar daha bir güzel cıvıldıyor,
Ve ben, ben daha bir güzelleşerek,
Masumlaşarak seni günü en sonunda bekliyorum.
Gün biterken sen geliyorsun,
Ve işte o gün bir daha güneş doğmuyor.