Umudun kara yazgısıydı
saçımda ki bu aklar
sevdalım
özlemini
batan gün gibi
yalın geceden karanlık
sivri bir hançer ile
yüreğime gömdüm
unutulmayasın diye
yineliyorum özlemini
ilk sevdalım
karanlık gecem
yıldızım ayım
mehtabım
umuduyla karayazgılım
bitmeyen acım
sevdalımdın
kara sevdalım oldun
her günün her anın da
usumu verdim sana
ve kollarımı dolarken
ayrılığın kollarına
hep seni andım
gecenin koynun da
uyudum
gözlerim açık
beynimde işledim seni
bir heykeltraş gibi
bir ressam gibi
ve bir ozan gibi
yonttum
çizdim
ve yazmaktayım
günün kızıl okları
gün batısından batıp
gün doğusundan
doğuncaya kadar
gebe günün sancısıyla
sancıdım
ne var ki sevdalım
sana kavuşamadım
11.11.1981/ANKARA
Kayıt Tarihi : 12.7.2008 06:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir heykeltraş gibi
bir ressam gibi
ve bir ozan gibi
yonttum
çzdim
ve yazmaktayım
Sevmekten vazgeçmeyen vefalı yüreğinize sağlık begenı ile okudum sevgilerr
TÜM YORUMLAR (1)