Sana Kapanan Kapıları Kendime Açıyorum

Kapanır bütün kapılar pencereler yalnızlığa açılır
Acı bir ses yankılanır ayrılığın son tangosu keskin bir bıçak gibi
Şakaklarıma dayanır
Sen ikinci tekil kişi düştün cümlelerimin eteklerinden
Sevdamın baş aktörü kötü karakteri
Senin gibiler
Sana benzeyenler sevgili
Aşklarını sıra sıra vagonlara dizer dümene geçer
Vakitsiz kalkan trene
En son biner tren hareket eder panik halinde ilk durakta iner
Sen korkak yolcu!
Aşka yakalanmaktan korkuyorsun sen
Lüzum yok uğrama bu şehre
Bir ayrılığın arkasından yaşanan olağan şeyler bu haller
İçimde yaşayacağım seni
İçimde büyüteceğim, göğe erecek dalların sen bile şaşacaksın

Bir tek şey eksik kalacak,
Mesela meyva vermeyecek her mevsim açmayacak
Resmini çizeceğim ben senin yollara, ayrılığın ressamıyım ben
Siyah beyaz resimler
Seni benden alıp götüren kırmızı dudaklar
İki dudak arasına sıkışıp kaldın
Çıkamadın
Yağmur başladı gözlerimin suyu akıyor penceremin kenarlarına
Ağlamıyorum
Gözlerim seni arıyor!
Karanlık sol yanın

Sana susuyorum
Kendime darılıyorum matemine bürünüyor ayrılığın sabrım
Hiç susmadan hıçkıra hıçkıra ağlamak
Hiç söndürmeden bir sigaradan diğer bir sigaraya geçmek
Hiç sarhoş olmadan sabahlara kadar içmek çok zor çok
Benin hiç oyuncaklarım olmadı
Benim hiç şarkım olmadı ve hiç bir şiir bana yazılmadı
Gel sen bana
Gecelerimi almaya gel al git başımdan hareket halinde düşlerim
Gel sen bana
Düşlerimi almaya gel al git yatağımdan yorganımdan
Sana kapanan kapıları
Ben bu gece kendime açıyorum
Bir defaya mahsus ben senden geçiyorum...! ! !

(19.01.2013)