''An geliyor, gidiyorum senden, ama en çok da kendimden…''
Ne zamanını doldurabiliyorum, ne de yüreğini.Hep, bir başka hayatın gölgesine düşüyor; yüzünün bana saklı tarafı. Birileri duysa, başını önüne eğecek, yüreğin geliyor aklıma. Suskunluğun, sessizliğin ve belki de hiç yaşanmamışlık.
Aynada kendime bakıyorum
Kendim dışında her şeye bakıyorum
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta