Sana Kalır Şiiri - Nedim Kardaş

Senin gecelerine kurşun sıktılar
Deştiler yarasını toprağının
Senin yağmurlarında güneşe vardılar
Yıkıldı aşk üzerine şahşalı tapınağın.

Yedi iklim dört mevsim bir de sen
Yürüdünüz çorak toprağında kalbimin
Alırsan bir parça, o şairin prangalı hasretinden
Sana kalır, aşk için yaktığın ateşlerin.

Kah sırtımda kah koynumda
Taşıdım kendine düşman aydınlığı
Asırlar geçti siyahları kibritle yakanda
Sana kalır, evrenin serseri dağınıklığı.

Bir elin suya değsin bir elin ateşe
Erit nefesindeki sesi gönlünce
Acımsı bir bakış ısmarlarsan keşmekeşe
Sana kalır, düpedüzdük, gündüz gece.

Uzaklara git çek elini içimden
Sana kalmaz bu yürek toprağındır
Medet umma artık Anka’nın küllerinden
Sana kalır, ölümler, yaşamak sevdanındır.