Sana Kal Diyemem Şiiri - Yılmaz Tosun

elimde değil mutlu olmak...
ve hiç elimde değil sensiz yaşıyormuş gibi yapmak.
sana kal diyemem buna hiç hakkım yok...
ama gitte dememi bekleme benden...
şimdi güneşi önüme aldım yürüyorum sensiz ve tek başıma.
arkamda gölgem bile kalmamış beni takip eden.
ve kaçarcasına koşarak uzaklaşıyorsun benden,
sadece senden kalan hatıranlarınla beni baş başa bırakıp.
hani değmeyecekti ellerine bir başka el...
hani bakmayacaktı o gözler bir başkasına aşk la...
hani bırakıpta asla gidiş olmayacaktı senin dünyanda....
gitsen bile hasretim yaşayacaktı dudak kıvrımlarında...
gitsen bile bunu sen söyleyecektin bu aptal aşığa.
hani hiç bırakmayacaktın beni,öyle demiştin...
bana öğrettiğin aşk yemini palavrasında.
sen varken yaşantımın,nefes alışımın bir sebebi vardı...
sen yanı başımda iken aşkın bir anlamı vardı...
şimdi sen yoksunya bana sadece şerefsiz hatıraların,
birde yalan yaşanmış anıların kaldı...
diyorsunki nefret etme benden...
diyorsunki başkasına şiir yazma asla bıkma bu sevgiden...
ben sözümde durdum,
ve seni unutmak için bir başka iki göze gönül verdim hemde derinden...
şimdi sen yoksun tek aşkım o olacak...
şimdi sen yoksun bu şair hayalim bir tek onun için yaşayacak...
şimdi sen yoksunya artık yaşama sebebim sadece senden sakladığım,
ve koruduğum bir çift ela gözler olacak...
ve bu aşk hiç son bulmayacak...