Sana İstemediğin Güllerden Birini Gönder ...

Karanlık bir kuyudur koğuşlar
Her tonda düş var gözlerimde
Gecenin tadı var yudumladığım her çayda
Yarasalar dadanır gündüzlerime
Hiç bir şey yazamıyorum duvarlara
Senin için
Özgürlük uzak
Özgürlüğün türküsüdür yalnızca söylenen
Ve koca bir yalandır dört duvarın dışında kalan

Kibritler serbest
Hayat korunaksız
Bir güvercin korkutucu bir şehre teslim
Gözyaşım pas tutuyor demir parmaklıklarda
Beni teselli edecek tek bir şey var
Sana istemediğin güllerden birini gönderiyorum

Böcek ağlarıyla cibinlik örmüş ranzama
Kül tablasına atılan bir izmaritti dudaklarımdaki
Yine görüşmecimi almamışlar
Volta tutkum savuruyor beni
Bilmem kaç tonluk kapının dışına
Önüme konulan barikatları yıktım
Sana istemediğin güllerden birini gönderiyorum

Yine tavanlar ter döküyor çılgınca
Yumruğum kötücül iniyor kuşkuların üzerine
Ne pencereler
Ne gece lambaları
Ağır bir kaya gibi eziyor bedenimi karanlıklar
Kırılmış tüm kemiklerime rağmen
Karanlığı delip
Sana istemediğin güllerden birini gönderiyorum

Dün gece haber bültenlerinde linç ediliyordu biri
Bir de adı vardı yattığı suçun
Suçun adını vermeye gerek yok
Çünkü anlatılan adam benim
Söylediğim ne varsa terk etmedim
Ve yalan hiç birşey vaad etmedim
O ip ki daraldıkça boynumda
Yaşayacağım tutarsızlıklara inat
Unutma
Yiğitçedir
Bir mahkumun güneş görmeyen gözleri

Behçet Gülenay