Aslında İstanbul dedikleri
İki köşe başı
Bir kaç sokak lambası
Bir de boş kaldırımlar
Geriye kalan hayal kırıklığı pişmalık
Geçmişin hüzünlerine boğuk caddeler
Karamsar sessizliklere gömülü tezgahlar
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta