Korkmuyorum senden!
Yitip giden şu duyguların arkasından..
Zaten bende yok oldum. sevdiklerimin ardından!
Nedendir? Bilmem. hep endişeliydim.
Aldığım her solukta acabalar vardı.
Borçlu bir zihniyetle hareket etmenin yükünü taşımanın ne alemi vardı sanki! Sözcüklerim sıralanırken,
Dudaklarımda nöbetleşe beklerken
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Çünkü ölüm eyvallah demiş,
Sana karşı anlaşmış
Ölüm beni cesaretlendirmiş sırtımı sıvazlamıştı.
Korkmuyorum, korkmayacağım!
Ölürken bile sana inat güleceğim.
Kutlarım kaleminizi...Şiirinizi okurken şu dörtlüğüm aklıma geldi...
Gurbet elde olunca
Zulüme ne gerek var.
Yardan ayrı kalınca
Ölüme me gerek var...
Yaşamı çizmişsiniz duygularınızla..
Sevgiyle kalınız değerli yürek...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta