Sana İnat Şiiri - Derin Akkurt

Savunmayacağım…
Bir daha dönüşün olmasın diye
arkama katmayacağım doğrularını.
Bu tavrımdaki keskin dönüşü sakın dışında arama.
Hani ben göğsüne fazla gelen bir kemiktim ya;
bu yüzden nefesimi kesmek istedin diyelim.
Elindeki son kozu da alıp ciğerime sapladın diyelim.
Olanaksızı mümkün kılan içimdeki küle dönmüş orman.

Oysa bir zamanlar bu şehrin de
maneviyat sütunları vardı.
O günlere tanıklık edenleri dünden sildim.
Bir hayret nidası ki gözdağından da öte bir şeydi.
İbretmiş; bana da geçit vermedi.
Olmuş ve olacak; böylesi görülmedi...
İçimden öyle bir toz bulutu havalandı ki,
o gün bu gündür kaldırdığın toz,
hayatımın fay hatlarını yerinden oynattı.
Yılların yorgunluğu yumruk oluverdi de,
Allah bilir ya sen bunu da hesaba katmadın!

Sırtımı öfkeme dayamayacağım.
İlk dişe dokunur gurun da değil yani.
Dürüst olmam gerekiyorsa bunu sensiz başaramazdım.
Kendini ne de güzel sildin...
Kapatıldığın hücrede anlayacaksın dünya kaç bucak.
Sen adım atmak istedikçe,
zaman adımlarına dayatacak.

Güven mi?
İşte asıl mesele bu!
Gözüm kapalı bir daha güvenmek mi?
Asla!
Göreceksin; düştüğüm yerden filizlenip,
sana inat yeniden tutunacağım hayata.