Sana ilk kez yazıyorum!

Nefesin izlerinde acıyım
Seslenen zaman dirliğinde elhasıl halimle davacıyım
Neden bu kadar kalbime yabancıyım ve şefkatsiz toprağımda sancısıyım

Nazarımda hazan başka
Temaşa eğlediğim hatıralarım şimdilerde suskunlukta
Sessizliğin türabında anlamlaşan mezarda, aşkımı gözyaşlarımla andım

Her ne kadar ummasam
Yüreğimde taşları bir kor olarak hüznümle koklasam
Artık sama anlatamam ve melalinin ahında bilirim ki hiç anlamlaşamam

Bıraktım halimi rüzgara
Mavera dirliğinden bahseden hicranın pervazlarına
Kimliğimi anlamlaştıran zafiyetlerimle bahse konuda olmayacak irademle

Ah ne söylerim ki sana
Vahaların hasret muştulayan aşkın salasında hazla
Bilme ki çıkar mıyım artık kalbi sürurlu sabaha ve vuslatın hüzün niyazıyla

Kıymetini bilmek aşk ile
Sevdanın rüknünde nefeslenmek emanet manasıyla
Muhabbete erişmek ve ihsanla nefeslenmek kastıyla niyazım ebedi sen anla

Her nasılsa umudum var
Hazanlaşsa da kalbi ikliminde hicranı anlatan bahar
Hüznümün katresinde dinmeyen ümidim var ve seninle anlamlı kalbi nazar

Bilmiyorum okuyacak mısın
Bir kahır dirliğinde lanetle mi anacaksın eh haklısın
Yıllara sari sessizliğim ve ihmal ettiğim, kalbi hasletinde güzelliğin tarumar

Her ne dilersen ve yüklersen
Sezgilerin refakatinde beddua etsen de yine razıyım
Yeter ki sürur kalbinle olsun ve niyazların bahtiyarlığın için seninle coşsun

Ayazlar halimi öyle yorsun
Kalbim solgunluğunda aşkın sancısıyla acıyı okusun
Ve umut sağanağında, rahmetin anlamında ruhumda sevdayı anlamlaştırsın