sana içimden geçenleri anlatamam
yıkık bir şeyler var aramızda
bu yalınız benim, bu benim hatam
mutluluk bizden çok uzaklarda
eğer bir gün anlarsan her şeyi
yani sevgimin gerçek olduğunu
ve dayanılmaz acılar çektiğimi
ve seni her zaman andığımı
bir anlayabilirsen, yüreğimin yangınını
belki bir ihtimal, bir olasılık
ömrümüzün deniz mavisi defterine
doğruları aynı yönde gelişen
ve iki koldan çıkıp, aynı noktada birleşen
bütün olanca güçlüklerine rağmen
eğilip, bükülmeyen bir hayat çizgisi..
ey sevdam, ey düşlerimin hakimi! ..
başımı her yastığa koyuşumda
ismini fısıldaşır, rüzgarlı geceler
ve unuturum diye beynime kazıyarak
kimi zaman özümü siper ederim
zifiri karanlıklara, belirsizlikler içinde
hep sessizlik, hep durgunluk
yeter artık diyorum, gel işte şimdi
sımsıcak ateş ol, kavur bedenimi
bir dağ gibi baş kaldır umutsuzluğuma
sev beni, zemheride, kışta, ayazda
içimdeki kaynayan sevgi selini buza kesme
hayatın parıldayan ırmağına sürükle beni
sevgi denizinde bir ilmik de biz dokuyalım
yoksa çok şey mi istiyorum senden?
ne olur anla beni,
ne olur..
İzmit / 2001
Cafer TaşkınKayıt Tarihi : 4.7.2008 20:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Segiliye kendimizi anlatamadığımız zamanlar hep olmuştur. Ya biz sevdanın yoğun halindeyken kendimizden geçerek karşımızdakinden çok şey beklemişizdir, ya da bekleneni bulamamışızdır. Ama yine de her türlü dert, keder ve hüzün insanı insan yapan ve olgunlaştıran öğerlerdir. Ne mutlu aşk ile atan gönüllere..

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!