Sana Hediye Şiiri - Osman Baltacı

Yokluktan varlığı imar eyleyen
Her akşam her sabah sana hediye...
Hicrandan hasretleri var eyleyen
Ümitler leylaklar sana hediye...

Hayatla ölüm arasında canın
Varlığı kendince sebep insanın
Ve çölde ırmaklar gibi çoşanın
Susamak ve kanmak sana hediye...

Misalin timsalin emsalin budur
Anla insanlar adem çocuğudur
Kuzey güney batı sonra doğudur
Bu kubbe bu dağ taş sana hediye...

Gömülünce sular karanlıklara
Her sonun ardınca bir ilki ara
Yolcu gibi beşikten mezara
Anadan şefkati sana hediye...

Korkuyla döğüşen yaman cesaret
Toprağa verilmiş çokça maharet
Buluta yağmura suya duçar et
Elvan elvan biten sana hediye...

Hakikat böler yanlışı doğruyu
Dünya zindan ve zaman derin kuyu
Akılla tartılan takma beş duyu
İnancın imanın sana hediye...

Aynada gördüğün et kemik deri
Ancak ve ancak bir leştir ederi
Gönülden dilden akan cümleleri
Kalemin kağıdın sana hediye...
Baltacı Osman