Sana Hayran Şiiri - Bilal Yavuz

Bir garip yunuscuk, kapına geldim
Daim sana açık, bağrımdır evim
Kavisli kaşların, gökte hilâlim
Ol Hakka kullukta şol hürriyetim
Bu âciz kölen ey / vuslatın ister
Girdabın şavkında yürümek ister

Seninle bildim hep, ter gül kokarmış
Hicranın, ateşi bile yakarmış
Sana hayran ruhlar Hakka ulaşmış
İzinin tozunda kalpler paklanmış
Ne olur rüyama bir anlık ses ver
Ruhum sürurunla büyümek ister

Mazrabı tattığım yıllar ardı hep
Yüreğimi koydum masalara, sen
Gelirsin diye -ki aşk kalbe sebep-
Ruhum uçarı bir mâtemle / neden?
Nedenler sıralı, hâlimse beter
Revnaklar mihrabta nurunu ister

Firakınınla yandım kalû beladan
Ney erir, dil susar, sesim sıladan
Efkârın ayırmaz beni Hira’dan
Senin şahidin ki, yüce Yaradan
Ümmetin gariptir, yolunu gözler
Canını yoluna katlamak ister

Sana ey yâr, sana sonsuz kervandan
Sükûtla bir tutuşmuş ki âh bu can
Virgüller, ayıramaz beni aşkından
Noktalara yer yok bu kor sevdadan
Sinemde bir sızıntı, sensiz sürgün yer
Sana hayran ruhum vuslatın ister