Sana öylesine hasretim ki içim içime sığmıyor,
Özlemekten yorgun düşse de bedenim,
İçimde ki yangın büyüdükçe büyüyor,
Ve bitecek dedikleri yerde...
Daha büyük alevler sarıyor ruhumu,
Ağlamaktan kurusa da göz pınarlarım
Vuslatı düşünerek çare buluyorum yaralarıma,
Gelecek bir gün nasıl olsa diyerek,
Su serpiyorum içimdeki yangına
Kolay kolay sönmeyeceğini bilsem de,
Yüreğim söz dinlemiyor işte...
Ömrümün sonuna yaklaşmış olsam da...
Biliyorum bir gün vuslat gelecek...
Sen bilmessen bile beklediğimi
Ben bekliyor olacağım...
Bildiğin bir yerde...
Kayıt Tarihi : 17.12.2007 13:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!