Zordur umut kaybolursa biter insan
İşte ben dilim tutulup konuşamadığım o an
Yılmadı ama eşim daima gitmedi hiç başımdan
Onun için gözlerimi kapadım ona duyurmadan
Çok bekledim çok mücadele ettim yetmedi
Bütün acı ve sızılara kalbimi kalkan ettim
Günlerce haftalarca yaşamayı umut yaptım
Gücüm birden bire gitti,o zaman içimi boşalttım
İçimi boşaltırken bile anlamadı benim canım
Sabah olunca ayaklarım morardı çekiliyordu kanım
Ne safmışsın Bahattin öleceğimi hala anlayamadın
Baktım baktım dilim dönmüyorduki seninle vedalaşamadım
Sonunda gözlerimi birden bire kapadım
Çok üzüldüm sana bilgi vermeden uzaklaştım
Bende burada annenle babanla karşılaştım
Daha çok sayamadığım insanlarla kucaklaştım
10.03.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 10.3.2008 18:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Eşimin düşünceleri bana yaptığı ve yapa cağı duygular

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!