sensiz geçen nice günler gördüm ben
sen aldırma bana,
benim tırnaklarım kırıktır,yılları aşındırmaktan,
ayaklarım yorgundur
dönmeyen dünyamın etrafında dönmekten
sensizken her kılığa büründü bu kirli vücudum
bazen bir dilenciydim
insanlar para vermek istediler
ama ben umut dilendim hayattan
bazen sokak başındaki
elleri ayakları çamurlu çocuktum
ekmek vermek istedi insanlar
ama ben,her gece beni koynuna alan
KARANLIĞIMA IŞIK İSTEDİM...
Kayıt Tarihi : 31.5.2004 16:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!