Sana Göçüm Şiiri - Fatma Yiğit Berber

rüzgâr esnerken gözlerinde
soğuk mermerlere yatırdım
sefil ve suskun uykuları
salkım saçak ilerleyen zamanın
solgun huyu devrilirken omuzlarıma
naçar elvedalar dizildi
göz değmeyen duvarların
besmelesiz acılarına
aklımın sanrıları bulanırken balçığa
ucube yalnızlığın kollarına sarıldım

ellerin hani
beni kurtaracak ellerin

kekik kokulu dağlarda gezinirken
benden uzak b'ahtım
uçurum ağzında cıvıldaşan kuşları dinledim
yüzümü parçalayan sürgün ağıtla

gözlerim paramparça olurken
sen neredeydin
sabrımın n'ar ağacı

kıyısına küsen denizleri
evlerinden uzaklaşan martıları izlerken
g'öç yolunda
saçlarına konan kırlangıçları
besledim kırk ikindi yağmurlarıyla

arımdım alnımın ortasında

suskunluğa sarılan dualar sürerken
güz pencerelerine
gittiğim her yerde seni soludum
ve seni taşıdım
kimsesizliğimin uzun yolculuklarına