Sana gidiyorum Şiiri - Adem Atacak

Beynimin kanlandırdıgı gözlerimle
Boş bakan Aşti peronları
Zaten tanışıyor birbiriyle
Yabancılaşması gereken duygularımın
Pişmanlaşan karmaşası
Karanlıga itelesede
Ben yinede beyaz ışıkları tırmalıyorum
Nekadar anlam varsa
Dilimin düğümlendigi yerde kaldı
Yoksa diyorum bazen acaba
Ben gitmek istemesemde
Eziliyorum otobüsün karanlıgında
Üzgünleri oynayan
Büzgün cesaretimin
İntiharını gömdük artık
Korkuların rengi gözlerimde
Ya lens takmalıyım
Yada ölene kadar uyumalıyım
Herşeyin karışık oldugu
Cevapsız problemleri
Önüme koysanda
Samimiyetin çiçek açtıgı
Secde eden bütün güzellikleri
Sana diliyorum
Akcigerlerimde hissettigim
Nikotin bile beni anlamıyor
Birgün
Masalarda adı geçen daglarda
Maneviyatın dogurdugu açlık kadar
Geçici olsun üzüntülerin
Sana gelmeye gidiyorum
Kavramları yıkıp
Sana ad bulmaya gidiyorum
Yok olurken
Anatomimi yeryüzünde bırakmaya gidiyorum
Tüylerimin dikildigi
Şaklaban paradokslara inat
Başkenti sana
Seni Allaha emanet ediyorum