Sana Gelmek Şiiri - Ahmet Çiçek

Her temmuz yazında karlar yağınca,
Cürmümü nar edip bak geldim sana.
Züleyha o kadar ah edip yandı da,
Yusuf’ta sır olup kandım ya sana.

Sana gelmeyeli asırlar olmuş,
Giydiğim kefenin miyadı dolmuş.
Terki diyar edeli gör neler olmuş,
Yıkık şu halimle bak geldim sana.

Sıcak iklimlerin serin karıydım,
Rumi’de kor olup sana yanaydım.
İstesen zerrene cennet vereydim,
Şems olup koşarak tez geldim sana.

Tarlalar tapanlar üstümde geçince,
Her sözün bir diken cana batınca.
Sensiz bu beden toprak olunca,
Bir tohum azmiyle yar geldim sana.