Küçük ama bir büyük atıyor kalbim
Parçalanıp dağılacakmış gibi sarsılıyor
Her geçen gün biraz daha artıyor şiddeti
Acıyor işte ne yapayım, doktorada gidilmez ki
Gitsem ne diyeceğim onu bile bilmiyorum
Zaten tedavide edemez acıyan kalbimi
İlaç hiç etki eder mi anne özlemine
Hiç durdurur mu o yanan acıyı derim bende ona
Öylece bakar kalır herhalde.
Cumartesi geceleri daha fazla sızlıyor
Senin gittiğin gece anne, ölüyorum bende.
Bende kendimi atıyorum toprağa anne.
Herkesin toprağını suluyorlar
Benim toprağımı sulamıyorlar anne.
Herkese dua ediliyor ama bana,
Bana dua e
..........
..........
Kayıt Tarihi : 11.7.2017 04:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Artvin Hopa 'dan bir arkadaşın, yıllar önce cumartesi gecesi annesiyle tartıştıktan sonra, küs bir şekilde uykuya dalmaları ve sabahına annesinin uyanamaması, vefat etmesinden duyulan üzüntüyü anlatan, kendi isteği üzerine bana yazdırdığı şiir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!