Sana Geliyorum Ankara Şiiri - İrfan Erden

Sana geliyorum beni doğuran Ankara
Anılarımı bıraktığım emanetimi senden almaya
Sensiz yaşanmamış saydığım yıllarla
Hasretliği sonlandırmaya

Sana geliyorum ey varoş mahallemizin
Sarı çizmeli en haşarı çocuğu sana
Kızıl saçlarını rüzgarda savuran İpek abla
Can emanet ettiğimiz komşular arkadaşlar
Bakkal amca,deli İlyas
Ahrazın bahçesinde ekmek ayvasına dalmaya
Can dostlar can düşmanlar
Anılarımı kucaklamaya...
sana geliyorum sana

Zifiri karanlıkta elektriksiz kaldığımız
Ayın vurduğu akşamlar da içilen çaylar
Yokların yoka karıştığı zamanlar
Bölüşen insanlar...
koca yürekler
Karşıyaka da yatan fidan boylum
Hasreti dağ yapmış anam
Sana geliyorum sana

Yağmurlu akşamlarında bir kokoreç yemek için çektiğimiz cefaya
Imrahorda çiğdem toplamaya
Elmadagından sana en tepeden bakmaya
Sisli sabahlar
yorulmuş yalnızlıklar
Yağmur...toprak ve igde kokulu yâr
Gençlik parkı, Samanpazarı Ulus
Cebeci,Kızılay
Aslanlı yoldan Anıtkabir'e
Sana geliyorum sana

Sakarya Caddesinde bir türkü barda
Memleketın kötü gidişatına isyan edenlerle
Can cana sohbetlerin en koyusuna dalmaya
Eşekleri çayıra salmaya
Karanfil sokağındaki işportaci
Simitçi,ayakkabı boyacısı
Sana geliyorum sana

Her defasında kursağımda kaldı hayallerim
Biliyorum yine
Kırılacak kolum kanadım...

Bakkal Amca gibi...iyi niyetlerde onunla bir bir öldü...
Ne Ahrazın bahçesi, nede ekmek ayvası yok artık
Her yer soguk,
her yer beton...
Yinede ben o sarı çizmeli haşarı çocuğu
Geçmişimin altında aramaya
Ondan bir iz bulmaya
sana geliyorum sana

Belki deli İlyas'ı ve onun gözlerinde cocuklugumu...
Özlemlerimi saf tertemiz gūnleri bulurum

Emanetimi almaya
Sana geliyorum sana
Anıları başka
kendi başka
adı başka Ankara'm

irfanERDEN