Bıraktım gelmeyen uykumu yatakta
Bıraktım telveyi, kulpu kırık fincanda
Kalsın sabahıma çöken seher sessizliği
Bir kalbimi aldım, sana geliyorum
Mutluluk, ne çok uzak ne çok yakında
Dünyalar kadar büyük, lakin bir kırlangıç kanadında
Uçmaya çalışıyor, yükü altında yalnızlığın
Bir çırpınış umut oldum, sana geliyorum
Bıraktım ardımda onca hüsran, pişmanlığımı
Ah şu ürkek dilsizliğimi, ah bu susma arsızlığımı
Kendim ördüm üzerime katmer katmer bahtsızlığımı
Yıktım bütün keşkeleri, aştım, sana geliyorum
Kayıt Tarihi : 19.4.2021 23:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!